مثل شگفتی اولین بچه‌ی هر خانواده
مثل ذوق کردن برای اولین برف هر سال
مثل شور و شوق اولین روز مدرسه/ اولین روز دانشگاه
مثل لذت خوندن اولین کتاب بی‌کمک بزرگترها
مثل احساس فوق‌العاده‌ی شاگرد اول شدن
و مثل همه اتفاقات بکری که بار اول لذت بخش است و بار اول به یاد ماندنی.
از اولی که گذشت برای حافظه‌ات فرقی نمی‌کند دومی باشد یا صدمی … مزه‌اش نه این‌که بد باشد؛ تکراری ست.
انگار همه‌ی ذوقت را برای همان اولی خرج کرده‌ای. همه‌ی دلهره‌ها و نگرانی‌هایت را به پای اولی ریخته‌ای و همه‌ی این‌ها به قیمت به دست آوردن تجربه‌ای ست که اتفاق دوم را از مزه می‌اندازد.
مثل پختن اولین قرمه‌سبزی زندگیت می‌ماند. احتمال این‌که بار دوم خوش‌مزه‌تر بپزی بسیار زیاد است اما حال دلت وقت تجربه‌ی اولین … تکرار ناشدنی‌ست.
فرقی ندارد نفر دوم باشی یا صدم، وقتی نفر اول نیستی برای تو خیلی از اتفاقات عادی‌شده؛ خستگی و تجربه‌ی باقی مانده از اتفاق اول تو را از ارتباط بی‌واسطه دور می‌کند.
و آخ که اگر تجربه‌ی اول آپشن اعتماد را هم از کار انداخته باشد…
فرقی نمی‌کند دومی باشی یا صدمی … وقتی نفر اول نیستی این ناخود لعنتی همیشه تو را با اولی مقایسه می‌کند.
و این حتی اگر تو در درجه بندی صدر جدول را هم در اختیار داشته باشی، اتفاق ناخوش‌آیندی‌ست.
فرقی نمی‌کند دومی باشی یا صدمی … وقتی نفر اول نیستی همین اولین نبودن تو را از خیلی چیزها محروم می‌کند.
سلام محیا خانمِ گل!
تیتراژ نومون مبارک!:)
خعلی زیبابود…
و اما درباره این پستتون…
باید بگم بقولِ آقایِ روا اولین ها تا اخر می مانند!
و چه خوب گفتی که اگر تجربه‌ی اول آپشن اعتماد را هم از کار انداخته باشد…
این یکی دیگه واقعآ غیرقابل تحمله..کاش برایِ هیچ کس پیش نیاد!
و اما درباره این که گفتی اولین نبودن همیشه تو را از خیلی چیزها محروم می‌کند…رو خیلی باهاش موافق نیستم…
موفق باشی بانو:)
موفق باشی بانو:)
مثل این که اولین نظر برای تو باشد: )
منم قبول دارم که حال اولین بودن هرچیزی خیلی خوبه ولی گاهی اوقات دومین ها هم خییییلی می چسبن!!
محیا بانو این پستتون رو بچه های دوم و . . . خانواده بهتر درک میکنند!:-(
وقتی که همه ی خانواده ی کلی خاطره از بچه ی اول دارن و وقتی میگی من چی!!! میگن : تو هم مثل خواهر – برادرات بودی!!
ولی من همیشه نفر دوم ها رو بیشتر از اول ها دوست دارم!
هیچ وقت از نقش اول ها خوشم نیومده!
حالا توی هرچیزی!
کلا نقره رو هم بیشتر از طلا دوست دارم!!
**زنده باد دومی ها**
راست می گی بعد فک کن فکر کنی دومی ای ولی فقط خودت بدونی دومی ای و همه بدونن دومی که نه سومی ای، شایدم چهار…
وای بر اون عشقی که لرزیدن بشه عادتش…